Mannen zijn net jongetjes.

Mannen zijn natuurlijk ook jongetjes, zult u zeggen…
Natuurlijk…dat is ook zo.
Maar ik bedoel iets anders.
Deze keer speelt mijn verhaal zich af op Kreta.
Daar ben ik op dit moment mijn welverdiende vakantie aan het vieren.
In alle rust zou je denken. Nou…ik hou niet zo heel erg van rust.
Ik kan er gewoon niet goed tegen als het ergens erg rustig is.
Dat zit in mijn karakter. Ik ben gewoon een druk ventje…
Kreta dus….Een leuk appartementje uitgezocht en vertrokken richting met zonnige zuiden.
Ik moet zeggen…het is hier heerlijk.
Zon, zon en nog eens zon de hele dag en elke dag. Iets wat je in Nederland dankzij de door onszelf ingezette klimaatverandering wel kan vergeten.
Na een paar dagen op een zonnebed bij het zwembad gaan je (puur uit verveling) een aantal dingen opvallen.
De eerste dag dacht ik nog, nadat wij om een uur of 11 in de morgen ons handdoekje uitvouwde bij het zwembad…goh…hier is het rustig. Wist ik veel.
Een papa en mama met vier kinderen waren al in het zwembad. Ik knikte vriendelijk tegen deze mensen, omdat ik ze nog kende van de reis naar dit zonovergoten oord.
Ik weet niet wat dat is….maar dan groet je elkaar. Dat is net zoiets als motor rijders en mensen in een bootje die naar elkaar zwaaien. Je kent ze niet, maar het zijn zielsverwanten ofzo.
Maar ik dwaal af. De vader knikte vriendelijk terug en mompelde nog iets onverstaanbaars.
Heerlijk was het die morgen. Onder de parasol op een ligbed. Ipod in de aanslag en de krant van gisteren. De vakantie kon beginnen.
Op de vier kinderen na was het rustig. Tot een uur of twee.
Nadat ik kennelijk een wegtrekker had gehad, omdat ik de reis nog in mijn benen had, schrok ik op van een grote plons in het zwembad.
Meteen ging er iets door mij heen van ..ik zei nog zo…geen bommetje!
Ik keek op om te zien wat er aan de hand was. Een hele groep jonge mannen stond langs de rand van het zwembad. De jonge man die verantwoordelijk was voor het waterballet kwam net weer boven. “zag je dat” riep hij tegen zijn vrienden “die kwam echt vet hoog”. Zichtbaar trots klom hij weer uit het zwembad. Het groepje mannen streek neer op een aantal bedden aan de overkant van het zwembad. Ik wilde net mijn krantje induiken toen een tweede groep kerels in het zwembad aankwam. Deze waren in tegenstelling tot de eerste groep al gebruind door de zon en kennelijk al wat langer hier.
Deze groep was druk met een bal aan het overgooien in het zwembad, toen er nog een groep mannen te voorschijn kwam. Ik telde er nu 19 in totaal. Kennelijk hadden al deze jongens zich voor ons verscholen gehouden tot nu toe. Vanaf dat moment was het gedaan met de rust in het zwembad. Er werd druk gekletst en gezwommen. De sterke verhalen van de avond ervoor kwamen ook langzaam op gang. Ik heb een aantal van die gesprekken kunnen volgen. Niet dat ik daar nu op uit was, maar meer omdat het een soort van schreeuwend werd verteld.
“ja die ene Engelse griet…die wilde mij wel! ja joh…die Engelse die zijn gewillig man”
“maar ik had net gebekt met die griet met dat blauwe jurkje…je weet wel die met die grote tieten” “Dus ik pak die Engelse griet vanavond wel” “anders is het zo lullig man” Ja…. lullig zei de andere jongen. De andere verhalen waren van gelijke strekking. Ook de verhalen over drank en wie wel het meeste op had, werden vurig verteld.
Wat is dat toch met die mannen. Op de ene of andere manier is het stoer om te scoren en je helemaal klem te zuipen. Hele groepen vrienden die met uitsluitend dat doel voor ogen afreizen naar de verschillende vakantieoorden over de hele wereld.
Of het nou Renesse is of Kreta, het maakt niet uit. De verhalen van de jongens zijn overal hetzelfde!
Toch blijken deze stoere mannen ook een andere kant te hebben. Aan de ene kant gaan ze in het nachtleven nog van het ene meisje naar het andere, roken en drinken ze of dat het een belangrijke sport is, en doen uitgebreid verslag over hun heldendaden als de volgende dag de mist weer een beetje is opgetrokken. Aan de andere kant….
Zet zo’n groep jongens in een zwembad zonder meisjes, drank en muziek. Gooi een paar lucht bedjes en ballen in het water en wacht af. Wat gebeurt er….ze gaan wedstrijdjes doen wie het hoogst kan spetteren. Balletje overgooien…elkaar van het luchtbedje afgooien…Precies hetzelfde wat die vier kinderen aan het doen waren toen deze jongens hun roes lagen uit te slapen.Gewoon lief aan het spelen! Jongetjes onder elkaar.
Ik kon een glimlach niet bedwingen bij het zien van dit spektakel. Ik vroeg mezelf ineens af of dat Engelse meisje en het meisje met het blauwe jurkje, ook ergens met barbie’s aan het spelen waren. De vier kindertjes waren zichtbaar minder enthousiast over het geheel, en zaten bij moeder onder een handdoek te mopperen over al die grote jongens in HUN zwembad.
Ik dacht nog….ach die kinderen hebben morgen het rijk weer alleen.
Tenminste….tot een uur of twee.
Nu zal ik die gasten eens laten zien hoe je een bommetje maakt!
Ja ja ik weet het…Ik ben ook een jongetje.

Dat dan weer wel.